Günün Sözü

"Sen ey tanrılar alevi ey eliziyum kızı Biz mabedine gideriz mest olmuş halde senin Adetin ayırdığı şeyler hep sihrinde gizlenir Daima kardeş olur insanlar gölgende senin Medeniyet insanlığa güneş gibi nur saçar Bilgimizin ışıkları karanlıkta yol açar Bu yol bizi mutluluğun kucağına götürür Neş’e ile bağlı dostluk insanlığı yürütür Kardeş olun ey insanlar bunu ister tanrımız Bu dünyada her şey geçer en son sana dost kalır İnsanlığa doğruluğa göğsünü aç korkmadan Hür doğmuştur insanoğlu hür yaşamak hakkıdır"

19 Temmuz 2014 Cumartesi

Oldurmaya çalışmak zayıflık, yenisini denemek cesarettir

Oldurmaya çalışmak zayıflık, yenisini denemek cesarettirŞu sıralar herkesten duyduğum bir problem var ki
o da eski sevgilileri unutamama ve onlar hakkında sürekli şikayet etme. Tek bir problem dedim çünkü bu sorunların ikisi de tek bir sebebe bağlı, o da tecrübe edinememe. Bu konuyu çok güzel anlatan bir örneğim var. Hayatı bir yol olarak düşünelim. Karşımıza çıkan her insan bizim yol arkadaşımız ve biz her yeni yol ayrımında farklı yol arkadaşları ediniyoruz. Yol sadece bizim yolumuz. Onlar sadece bize her bir yol ağzında hangi yöne gitmemiz gerektiğini gösteren kişiler. Biz ise o kişileri yolumuz gibi görüyoruz. Aradaki farkı anlayarak yolumuzda gitsek doğru yönü takip edip hedefimize ulaşacağız. Hedef gitmek istenen yer ise eğer o zaman bize yardım eden kişilere minnet duymalıyız. Bizi yanlış bir tarafa da çekmiş olsalar yine de teşekkür etmeliyiz onlara. Çünkü o yolun yanlış olduğunu anlayıp  geri dönmemizi ve diğer yönü çok daha tecrübeli olarak denememizi sağladılar. Biz onlara teşekkür edip bu dünyada onlara veda etmezsek bunca tecrübeyi hiçe sayıp tekrardan aynı yola saparız ki, bu da hedefe doğru giderken bizi zaman kaybına uğratır.
En büyük hatalardan bir diğeri ise biten bir şeyi tekrardan tecrübe etmek. Denenmişin denemesi ve yaşanan şeyin tecrübesi olmaz. Şöyle bir düşünün bu ilişki niye bitti? Şu veya bu sebepten. Bir hata olmasa biter miydi? Hayır. Peki bir şey ilk başladığı gibi olabilir mi? Hayır. Biz o kişiyi veya olayı değiştirebilir miyiz? Hayır. Belki değişeceğine inandırırız kendimizi ama asla değişmez. Aynı sorunları ya bir ay ya da iki ay sonra daha şiddetli bir şekilde yaşarız; çünkü o durumda bu kişiyi veya bu olayı kabullendiğimiz için daha da fazlası yapılsa yine kabul edeceğimiz düşüncesini veririz karşımızdakine. Yine başa döndük. Giden ne oldu? Koskoca bir zaman ve bununla beraber yıpranan biz.
Unutulmamalıdır ki herkes kendisi için en değerli olandır. Var olanı terk etmezsek yenisine ve daha iyisine yer açılması mümkün değildir. Gitmeyen şeyin tecrübesini alın, affedin, ilişkinizi kesin ve yenisine,daha güzeline yer açın. Onu hayatınıza davet edin.
Oldurmaya çalışmak zayıflık, yenisini denemek cesarettir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder