“ Her şeyle konuş;
Çünkü her şeyin canı vardır.
Her şeyde bir ağabey, bir kardeş bul.
Her şey BİRdir; her şey canlıdır.
Koruyucu taşı selamladın mı? Çünkü her şey senin parçan; her şey canlı. İçeri girerken selam verdin mi çiçeklere? Duydun mu evin önünde öten kuşları? Teşekkür ettin mi uyandığında, sana armağan olarak verilen yeni güne? Yoksa teşekkür etmemeyi, kuşun ötüşünü duymamayı, çiçekleri görmemeyi mi yeğledin?
Bir zamanlar, insan kendisini çevreleyen her şeyle uyum içinde yaşıyordu. Öyle ki, çiçeklerin, ağaçların, toprağın ve dağların dilini anlıyordu. Ama şimdilerde bu dilin aydınlığı bulandı...”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder